De autowereld volgde afgelopen jaar niet bepaald gebaande wegen. Niet alleen raakte Volkswagen op het verkeerde pad, de hele auto-industrie liep schade op door onduidelijke en misleidende informatie over voorgeschreven uitlaatgasemissies.
Maar ook lokale overheden ontspoorden, onder andere met hun beleid van milieuzones waartegen de KNAC zich als een der eersten verweerde en welk standpunt nu door de landelijke politiek is overgenomen. In zijn algemeenheid bleek de politiek sowieso het roer niet stevig in handen te hebben want in de besluitvorming over nationale en internationale regelgeving voor de autobranche was zelden een duidelijke koers waarneembaar.
Die constateringen nopen tot grote waakzaamheid, zeker nu het in Parijs gesloten klimaatakkoord moet worden uitgewerkt. Want als de opwarming van de aarde maximaal twee graden Celsius mag bedragen moet de CO2-emissie nog veel meer omlaag dan tot nu toe werd aangenomen. Met name de auto-industrie wordt daardoor voor bijna onmogelijke opgaven gesteld – en dientengevolge ook de toekomstige mobiliteit. Lijkt een snellere omschakeling naar duurzame elektrische aandrijving nog enigszins haalbaar, een voorgespiegeld tijdperk zonder fossiele brandstof is nauwelijks voorstelbaar met op dit moment wereldwijd al bijna 1 miljard automobielen op de weg.
Natuurlijk stelt de KNAC zich in ieders belang achter de klimaatdoelstellingen. Maar we blijven wel waakzaam als de uitvoering ervan door sommigen wordt aangegrepen om de individuele mobiliteit dan maar te beperken. Want daarmee komt een van onze verworvenheden – persoonlijke bewegingsvrijheid – in het gedrang. Het delen van auto’s is één mogelijkheid die de keuzevrijheid van reizen niet beperkt. Slimmere navigatiesystemen die optimale rijroutes uitstippelen en verkeersstromen spreiden eveneens. Maar er komt een moment waarop de automobiliteit niet alle problemen van een te grote CO2-uitstoot vooral evenwichtig overheidsbeleid dat de consequenties van een nieuw en strak milieubeleid gelijk verdeelt over alle verantwoordelijke energieverbruikers in de samenleving. Waarbinnen de automobilist niet met de nek mag worden aangekeken omdat hij van zijn grondrecht – bewegingsvrijheid – gebruik maakt.
Ray Uiterwaal
Voorzitter
