Autoverzekeringen zijn in de perceptie van veel mensen duur en een noodzakelijk kwaad. Een hoge bonuskorting verzacht de financiële pijn enigszins. Deze korting wordt opgebouwd door schadevrij te rijden of, anders gezegd: door geen schades te claimen. Althans geen schades die volgens de polisvoorwaarden ten koste gaan van uw bonuskorting. Het gaat immers om een ‘no-claim regeling’, niet om een ‘no-blame regeling’. Overigens, sommige schades die vallen onder de omschrijving ‘gedeeltelijk casco’ (brand-, diefstal- of stormschade) hebben geen terugval in no-claim korting tot gevolg.
Schadevrij gereden jaren, die door de meeste verzekeraars netjes op de polis worden vermeld, vormen een waarde. En ze worden door een nieuwe verzeke- raar automatisch overgenomen als u switcht. Degene die er recht op heeft, is degene die de verzekering heeft afgesloten. Zelfs als iemand anders (partner!) het meeste in de auto heeft gereden. Het is dus verstandig – en volgens de polisvoorwaarden ook verplicht – om de naam van de persoon die het meest regelmatig in uw auto rijdt door te geven aan uw verzekeringsmaatschappij. De meeste verzekeraars noteren deze persoon ook apart op de betreffende autopolis. Maar nogmaals: schadevrije jaren worden op naam van de verzekeringnemer genoteerd. De schadevrije jaren zelf onderling verdelen kan dus niet, maar ze vertegenwoordigen wel degelijk een bepaalde financiële waarde. Hiermee kan rekening worden gehouden bij het verdelen van de bezittingen en de schulden.
Bij een scheiding gaat dit nog wel eens mis. Stel dat de ex-partner, die altijd in de auto reed, bij het verdelen van de spullen het voertuig toebedeeld krijgt. Hij/zij wordt dan, bij het afsluiten van de verzekering op zijn of haar eigen naam, geconfronteerd met een veel hogere premie. Dit omdat de schadevrije jaren ten goede zijn gekomen aan de partner die de verzekering afsloot. Zeker als de (ex-)partner niet op de polis als regelmatige bestuurder stond aange- tekend, moet dan dus genoegen worden genomen met een lage startkorting. Als de scheiding in goed overleg gaat, kan er een zogenaamde ‘afstandsverkla- ring’ door beide ex-partners worden ondertekend. Daarmee draagt de partner, die de verzekeringnemer was, de opgebouwde schadevrije jaren over aan de ex-partner.
Verzekeraars doen meestal niet moeilijk bij zo’n overdracht tussen (ex-)partners als die op hetzelfde adres wonen of woonden. Maar wél bij een overdracht aan anderen, helemaal als deze niet bij de verzekeraar bekend waren. Overigens, bij een scheiding is het belangrijk om álle verzekeringen na te kijken. De AVP kan wellicht van een gezinsdekking naar een dekking voor alleenstaanden, de waarde van de inboedelverzekering kan meestal omlaag,
de ex-partner moet van de doorlopende reisverzekering worden afgevoerd en de begunstiging van levens- en/of overlijdensrisicopolissen moet worden gecheckt. En vergeet vooral niet de partnerpas van uw betaalrekening of daaraan gekoppelde creditcard te blokkeren.
Kees de Regt
Manager Verzekeringen
