Je kunt het een trend noemen: het verhuren van bijvoorbeeld je huis of auto. Het bezit ervan is immer best prijzig. Inmiddels zijn er partijen (bemiddelaars) die hier online op inspelen. Daar kun je dan als particulier een auto huren van een andere particulier. Onlangs zag ik een promotiefilmpje van zo’n aanbieder en hoorde terloops de zin die ging over de aanvullende verzekering: “…die biedt extra bescherming boven op jouw bestaande autoverzekering”.
Toch loopt u wel degelijk risico’s! De meeste verzekeraars zijn namelijk helemaal niet blij met particuliere verhuur. Vaak staat er standaard in hun voorwaarden dat de auto niet gebruikt mag worden voor bijvoorbeeld het geven van rijles, taxivervoer, het rijden van koeriersdiensten of… verhuur. Doe je dit toch, dan ben je verplicht dit te melden en wordt de verzekering vrijwel zeker geroyeerd. Vervolgens móét bij de nieuwe verzekeraar worden gemeld dat er in de afgelopen vijf jaar een verzekering aan jou is opgezegd c.q. geweigerd. Als dit verzwegen wordt en de verzekeraar komt daar later alsnog achter (vaak na een schade), dan volgt er doorgaans géén uitkering en komt er een aantekening in het frauderegister dat verzekeraars gebruiken.
Dit is nog niet alles. Want niet de aanvullende verzekeraar staat in de systemen van het RDW geregistreerd, maar de normale verzekeraar. Die ontvangt dus de eventuele schadeclaims. Verder moet je bij de aanmelding bij een nieuwe verzekeraar alle geleden schades over de afgelopen jaren melden. Óók die van de huurders van je auto, zelfs als de aanvullende verzekering de gevolgen van de no-claim terugval dekt. Inderdaad: rompslomp en risico’s.
Waarom zijn de verzekeraars eigenlijk zo huiverig voor verhuur? Ten eerste omdat zij nog vaak ‘achteruitstrevend-conservatief’ denken. Ten tweede beschouwen zij het verzekeren van onbekende en/of afwijkende risico’s steeds vaker niet meer als hun kerntaak. En moet je het zelf willen? Denk aan de risico’s: bij sommige aanvullende dekkingen krijg je bij forse schade alleen de dagwaarde vergoed, terwijl je eigen polis de nieuwwaarde dekte. Daar kun je behoorlijk het schip mee ingaan. En dan zijn er de praktische haken en ogen. Is de huurder bereid om vlot een schadeformulier in te vullen en op te sturen? Komt er geen heibel als de auto tijdens de verhuur mankementen is gaan vertonen? En weet u zeker dat de huurder zuinig is op de auto? Want buitensporig gebruik blijkt vaak pas later bij een onderhoudsbeurt in de garage. Bedenk ook dat eventuele boetes naar de houder van het kenteken worden gestuurd, niet naar de huurder. Geeft die nog thuis als de verhuurder zich met zo’n boete bij hem meldt? En wat als de auto bij een controle in beslag wordt genomen omdat de huurder nog boetes heeft openstaan?
Sommige van deze voorbeelden worden door de online bemiddelaars geregeld. Maar los daarvan kost het verhuren van de auto ook tijd. De beschikbaarheid moet op de website worden bijgehouden, de sleuteloverdracht moet worden geregeld, de kilometerstanden en het brandstofpeil moeten worden bijgehouden, de verhuurder dient boetes en eigen risico’s voor te schieten en de auto moet telkens worden gecontroleerd op schade. Als de verhuurder (naast de commissie voor de bemiddelaar!) nog iets wil verdienen aan de verhuur zullen al deze zaken moeten worden verrekend in de huurprijs. En dan heb ik het nog niet over het extra onderhoud, de extra slijtage en de afschrijving.
Vandaar dat ik u op het hart druk: staar u niet blind op iets wat een leuke verdienste lijkt. Het is namelijk zéér de vraag of verhuur alle risico’s en de moeite allemaal waard is.
Kees de Regt
Manager Verzekeringen
