De KNAC heeft vanmorgen geschokt kennis genomen van het overlijden van Ben Pon. Ben Pon was het derde kind van Volkswagen-importeur Ben Pon, oud-coureur, getalenteerd schutter en succesvol zakenman. Ben Pon is 82 jaar geworden.
Ben Pon stond is zijn jonge jeugd al bekend als een wild en ondernemend type. Op zijn 15e vertrok hij naar Canada waar hij al zijn eerste race reed. Terug in Nederland begon hij serieus met racen op Zandvoort, aanvankelijk in een Volkswagen Kever met een Porsche-motor. Tussen 1961 en 1967 was Ben coureur voor Porsche met een 356 Carrera Abarth. Hij nam een keer deel aan een Formule 1-race, de Grote Prijs van Nederland, en crashte in de tweede ronde, waarbij hij uit de auto werd geslingerd. Verder kwam hij zes keer in actie op Le Mans. In 1963 won hij de Grand Prix van Limburg op het circuit van Zolder in België.
Racing Team Holland
In 1965 stopte Ben Pon met professioneel racen om te gaan werken bij de Nederlandse Porsche-importeur. Hij was bovendien betrokken bij het Racing Team Holland met Rob Slotemaker, Gijs van Lennep en Wim Loos. Met de twee Porsches 906 wonnen ze in Europa bijna alles wat er te winnen was. Ben Pon nam in 1972 voor Nederland deel aan de Olympische Spelen op het onderdeel kleiduiven schieten. Hij werd 31e.
Tot 1981 was Ben Pon een van de vier directeuren van Pon Holdings, het bedrijf waarin alle dochterondernemingen van de familie Pon werden ondergebracht. In 1992 werd Pon ook wijnbouwer in Californië. Hij liet in Carmel Valley Village een luxueus hotel bouwen, dat in 1999 werd geopend onder de naam Bernardus Lodge. Enkele jaren geleden verkocht hij daarvan de helft.
Ben Pon was daarnaast de oprichter van investeringsmaatschappij Berk, dat de afgelopen decennia floreerde. Bijna twee jaar geleden nam hij ook daar afstand van. Ben Pon was gehuwd maar had met zijn Zweedse vrouw Ingrid geen kinderen.
Gijs van Lennep
Tweevoudig Le Mans-winnaar Gijs van Lennep kwam in 1962 voor het eerst in contact met Ben Pon. “Hij haalde mij bij het Racing Team Holland, net als veel ander talent, en heb enorm veel aan hem te danken. We reden talrijke races samen, of Ben was teammanager. Voor een aantal mensen was hij een weldoener. In 2006-2007 reed ik voor het laatst samen met hem in de Mille Miglia. Ondanks zijn leeftijd reed hij hard en blonk hij uit in het ver vooruit kijken. Ik hoefde geen seconde bang te zijn. En ik kan je melden dat me dat maar zelden overkomt.”
