De strijd om behoud van bewegingsvrijheid voor mobiel erfgoed is in volle gang. Ook de KNAC zet zich daarvoor in, want de bedreiging om historisch belangrijke auto’s op grond van milieuargumenten aan de ketting te leggen is groot. Onterecht, zo is nu gelukkig ook in Rotterdam onderkend, want het aantal kilometers dat de ware liefhebber per jaar in zijn klassieker aflegt is slechts een fractie van dat van de gemiddelde Nederlander. Daarbij verkeren dit soort objecten doorgaans technisch in een optimale staat.
Uitgangspunt is natuurlijk wel dat de status van mobiel erfgoed gebaseerd moet zijn op historische originaliteit. Binnen deze definitie bestaat best enige ruimte om tijdgebonden technische en optische veranderingen aan te brengen. Het behoud van de historische waarde van een auto komt daardoor niet in het gedrang. Maar helaas moeten we constateren dat het koesteren van mobiel erfgoed door sommigen wel érg ruim wordt geïnterpreteerd.
De laatste tijd horen we dat complete replica‘s van authentieke historische auto’s met onjuiste argumenten en zelfs oneigenlijk verkregen documenten als ‘echt’ worden gepresenteerd. Met name bij prestigieuze evenementen groeit de irritatie bij echte liefhebbers over deze praktijken. Niet zelden worden daarbij organisatoren en instanties onder druk gezet om dit soort nieuw gebouwde klassieke automobielen als ‘authentiek’ te accepteren. Soms gaat dit zelfs ten koste van historisch correcte exemplaren, die dan vanwege een te groot aantal aanvragen niet meer mogen deelnemen.
Deze ontwikkeling schaadt niet alleen de goede reputatie van oprechte liefhebbers, die met veel moeite hun automobielen in originele staat restaureren of behouden. Het ontneemt ze soms zelfs de interesse in hun gekoesterde bezit. Want wat is nog wél eerlijk erfgoed en wat niet? Laat hen die het niet zo nauw nemen met de historische status van hun klassieke auto één ding goed beseffen. Zij brengen hun hobby én de discussie over de zuiverheid van mobiel erfgoed in diskrediet.
Wouter Kolff
Voorzitter
